Η Βάρη είναι νότιο προάστιο της Αθήνας, ευρισκόμενη περίπου 20 χιλιόμετρα νότια του κέντρου της Αθήνας. Είναι χτισμένη ανάμεσα στις νότιες ορεινές απολήξεις του Υμηττού, πολύ κοντά στις ακτές του Σαρωνικού. Μεταξύ των ακτών και του οικισμού παρεμβάλλεται ο οικισμός Βάρκιζα. Στην αρχαιότητα η περιοχή της Βάρης αντιστοιχούσε στο Δήμο Αναγυρούντος της αρχαίας Αθήνας. Διοικητικά ο οικισμός υπάγεται στο Δήμο Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης. Στην περιοχή της Βάρης εδρεύει η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (Σ.Σ.Ε). Στην αρχαιότητα η περιοχή της Βάρης αντιστοιχούσε στο Δήμο Αναγυρούντος της αρχαίας Αθήνας. Υπάρχουν τάφοι και κτερίσματα τα οποία χρονολογούνται από τη γεωμετρική περίοδο. Το κέντρο του δήμου βρισκόταν στο λόφο της Λαθούριζας, όπου έχουν ανασκαφεί 25 μικρές οικίες, ιερό και βωμός με ευρήματα όπως πήλινα ειδώλια, πόρπες και σκουλαρίκια, τα οποία χρονολογούνται από τον 7ο-5ο αιώνα π.Χ. Γύρω από το λόφο έχουν βρεθεί θεμέλια κατοικιών και άλλα αρχαία υλικά, μερικά από τα οποία είναι εντοιχισμένα σε νεότερες κατασκευές, όπως ο νεκροταφικός ναός των Αγίων Πάντων. Στη θέση Ασύρματος έχει ανασκαφεί κτήριο με είσοδο στην ανατολική πλευρά, το οποίο η αρχαιολόγος Μαρία Σούτου θεωρεί ότι ήταν αγορά, τόπος συνάθροισης των πολιτών και ίσως χώρος άσκησης. Στη βυζαντινή εποχή υπέστη επιδρομές και διεισδύσεις από Σλάβους και Αρβανίτες, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και αφομοιώθηκαν από το ντόπιο πληθυσμό. Οι πρώτοι Αρβανίτες έφτασαν στην Αττική το 1348. Το όνομα Βάρη έχει αρβανίτικη προέλευση, από τη λέξη var η οποία σημαίνει τάφος και πιθανότατα αναφέρεται στο μεγάλο αριθμό ταφικών μνημείων στην περιοχή. Στην περιοχή άκμαζε η κτηνοτροφία.